Mien Blomberg – biografie

Wilhelmina Blombergplein Amsterdam bron: Wikipedia

Foto, A. Bakker, via Wikimedia Commons

Mien Blomberg was woningopzichter en directeur van het Amsterdams Bouwfonds en de Bouwonderneming Jordaan.

Wie
: Mien Blomberg
Geboortedatum: 21 september 1908
Geboorteplaats: Haarlem, Nederland
Sterfdatum: 4 januari 1997
Plaats van overlijden: Amersfoort, Nederland
Alternatieve naam: Wilhelmina Carolina Blomberg

Het leven van Mien Blomberg

Mien Blomberg kwam uit een Haarlems onderwijzersgezin. Haar vader was een sociaal bewogen man. Blomberg volgde de school voor Maatschappelijk Werk en behaalde de diploma’s ‘Arbeidszaken’ en ‘Maatschappelijk Hulpbetoon’. Van 1935 tot 1945 was zij woninginspecteur bij de N.V. Bouwonderneming Jordaan. Deze bouwonderneming was in 1896 door Hélène Mercier en Arnoldus Kerdijk opgericht met als doel de slechtste delen van deze oude Amsterdamse volksbuurt te saneren. Aanvankelijk deed Blomberg dit werk als assistent van de eerste opzichter van de Bouwonderneming, Louise Went (1865-1951).

Woningopzichter

Het werk van woningopzichter hield meer in dan de huur ophalen en het onderhoud van de woningen controleren. De opzichter moest ook aan arbeiders en hun gezinnen leren hoe zij zich als nette huurders dienden te gedragen. Naast deze wat bevoogdende taak, ging het in het beroep van woningopzichter ook om maatschappelijk werk. In een boek ter ere van het vijftigjarig bestaan van de Vereniging van Woningopzichteressen uit 1953 vertelde Blomberg dat het werk vaak ook inhield een luisterend oor te bieden aan de arbeidersvrouwen, wier emancipatie nog niet zover was voortgeschreden als die van intellectuele vrouwen. Arbeidersvrouwen hadden het soms erg moeilijk.

Huisvesting voor aleenstaande vrouwen

Na de oorlog verdween het beroep van woningopzichter. Van 1945 tot 1973 was Mien Blomberg directeur van het Amsterdams Bouwfonds en van de Bouwonderneming Jordaan. Zij zette zich vooral in voor woningbouw voor alleenstaanden. Met name alleenstaande vrouwen hadden weinig mogelijkheden om goede huisvesting te vinden. Velen woonden hun leven lang bij een hospita. Zelf woonde Blomberg na de oorlog in ‘Het Nieuwe Huis’ op het Amsterdamse Roelof Hartplein. Het had als bijnaam De laatste kans, omdat het een gemengd huis voor alleenstaanden was. ‘Haar’ Amsterdams Bouwfonds realiseerde in 1963 het Louise Wenthuis voor alleenstaande vrouwen.

In 1985 publiceerde Blomberg een biografie over Louise Went, getiteld Aan de bakermat van de Amsterdamse volkshuisvesting, Louise Went (1865-1951). In 1992 werd een Amsterdams plein naar Marie Blomberg vernoemd, op steenworp afstand van de Louise Wentstraat.

Bronnen:

  • Website: Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland
  • 50 jaar woningwerk in Nederland, Wilhelmina Blomberg, 1953
  • Bevoogding was Blomberg vreemd, Paul Arnoldussen, In: Het Parool, 8 jan. 1997 (Biografische map 377)
  • ‘Belachelijk dat mijn naam op een straatbordje prijkt’, In: Trouw, 15 dec. 1992 (Biografische map 377)

Auteur biografie: Eva van der Plas

Publicaties van Mien Blomberg:

  • Aan de bakermat van de Amsterdamse volkshuisvesting, Louise Went (1865-1951), 1985
  • Louise van der Pek-Went, pionierster volkshuisvesting, mede oprichtster vereniging Amsterdams Bouwfonds, 1966
  • 50 Jaar woningwerk in Nederland, 1953

Archieven: Archief Wilhelmina Carolina Blomberg (1908-1997) (Atria)

Delen:

Gerelateerde artikelen