Zij in de politiek: Adriana Hernández

interview Adriana Hernandez

In de rubriek Zij in de politiek krijgen vrouwelijke politici het woord. Op welke successen zijn ze trots? Hoe gingen zij om met obstakels in hun carrière? En hebben ze nog een gouden tip voor vrouwen met politieke ambities? Deze week: Adriana Hernández, gemeenteraadslid van ‘s-Hertogenbosch, algemeen bestuurslid voor het waterschap Aa en Maas en fractiemedewerker van de partij 50PLUS in Europa.

“Ik kom oorspronkelijk uit Mexico en woon sinds 1996 in Nederland. In Mexico heb ik communicatiewetenschap gestudeerd met een achtergrond in politiek. Ik heb tien jaar in de politiek gewerkt in Mexico, als journalist bij een televisieprogramma dat je kunt vergelijken met Buitenhof. Daar heb ik veel interviews gedaan.

Toen ik naar Nederland kwam kostte het tijd om mijn taalachterstand in te lopen. Ik heb de tijd genomen om mezelf te kunnen aanpassen en ontwikkelen. Twaalf jaar geleden ben ik begonnen mijn weg in de Nederlandse politiek te vinden.

Mijn politieke drive hier in Nederland, komt voort uit verkeerd beleid rondom de pensioenen. Ik kom uit een land waar absoluut geen systeem is; iedereen moet voor zichzelf zorgen. Ik zag dat alles hier goed geregeld is, maar dat er toch mensen of partijen waren die misbruik van pensioengeld wilden maken. Dat heeft mijn aandacht getrokken en ik dacht: misschien kan ik hier iets voor onze toekomst in betekenen. Pensioenen zijn niet alleen voor ouderen, maar voor jou, voor mij, voor ons allemaal. We betalen allemaal mee.

Uiteindelijk vond ik in de politiek in Nederland ook weer mijn weg terug naar communicatie. Ik ben bijna zes jaar hoofdbestuurslid geweest bij de 50PLUS Partij, waar ik verantwoordelijk was voor communicatie. Ik ben dus bezig gebleven met communicatie, journalistiek, marketing en promotie, maar dan binnen mijn partij.”

“Mijn politieke drive hier in Nederland, komt voort uit verkeerd beleid rondom de pensioenen.”

Obstakels

“De politiek, maar vooral een partij als 50PLUS, was een ‘blanke mannen partij’. Ik heb dat schema totaal doorbroken: vrouw, donker, Mexicaanse, klein. Ik verzorgde de communicatie, maar sprak een andere taal. Ik paste totaal niet bij het plaatje en dat veroorzaakte in eerste instantie verzet binnen de partij.

Dat betekende dat ik hard moest werken en mezelf keer op keer moest bewijzen. Het verzet uitte zich in voorstellen die niet werden aangenomen. Of aannames als: ‘Zij is Mexicaanse, wat kan ze hierover weten?’ Of: ‘Ze spreekt de taal niet, hoe kan ze een goede slogan verzinnen?’ Of: ‘Hier doen we dat toch anders.’ Het kost heel veel tijd en moeite, voordat ik mijn ideeën naar voren kon brengen en overtuigend kon zijn. Het is me toch wel gelukt en daar ben ik heel blij mee. Maar makkelijk is het niet geweest.

Ik heb dit bereikt door kwaliteit te leveren. Zo moesten ze me uiteindelijk opmerken. De gunfactor was het moeilijkste obstakel om te overwinnen binnen het bestuur. Dat merk ik nu ook in de politiek, de gunfactor is belangrijk om doelen te kunnen bereiken. Dat betekent heel veel onderhandelen met collega’s van andere partijen. Dat lukt steeds beter. Ik kom nu in een andere omgeving, die meer een mix is tussen vrouwen en mannen.”

“Het verzet uitte zich in voorstellen die niet werden aangenomen. Of aannames als: ‘Zij is Mexicaanse, wat kan ze hierover weten?’”

Adriana Hernández

Beeld: 50Plus

Privéleven vs. loopbaan

“Het krijgen van een kind heeft mijn politieke carrière niet belemmerd. Wat wel lastig was, waren de vele jaren die ik moest integreren als Mexicaanse in Nederland. Goed integreren kost tijd.

En in de politiek betekende het dat ik echt naar de burgers toe moest gaan en een achterban moest zien te creëren. Ik begon in mijn wijk bij de wijkvereniging. De rest is vanzelf gekomen. Ik ben al dertien jaar actief binnen die vereniging. Ik ben altijd maatschappelijk ingesteld geweest.”

Steun & inspiratie

“Dit klinkt heel traditioneel, maar mijn vader en mijn moeder waren inspirerende rolmodellen.
Mijn moeder heeft ook in de politiek gewerkt. Ze was een stuk conservatiever en ik heb van haar geleerd beleefd, respectvol en diplomatiek te zijn. Mijn vader was echt liberaal en een ondernemer. Van hem heb ik mijn doorzettingsvermogen en vrije ideeën.”

Successen

“Van Neelie Kroes heb ik geleerd om zelfstandig te zijn. Dat doe ik nog steeds en mijn partij geeft mij ook de vrijheid om zelfstandig te zijn. In elk gebied, waarin ik mij ontwikkeld heb, is de constante de zelfstandigheid in mijn manier van denken en van doen. Ik ga niet mee met iets waarmee ik het niet eens ben, of iets wat niet goed is voor de organisatie. Dat heb ik ook sterk uitgedragen toen ik in het landelijk hoofdbestuur van 50PLUS zat.

Ook nu, als raadslid, zit ik af en toe op de positie waarin de oppositie mij vraagt of ik met ze wil stemmen. Alleen als ik het eens ben met wat het college of het dagelijks bestuur presenteert, en het dus goed is voor de achterban, dan stem ik voor. Ik speel spelletjes niet mee voor de mooie sier.

“Van Neelie Kroes heb ik geleerd om zelfstandig te zijn.’”

Dat is echt een prestatie in een maatschappij, die draait om consensus en afspraken, die gemaakt zijn in achterkamers en niet in het politieke debat. Het is niet gemakkelijk om zelfstandig te blijven, maar soms krijg ik ook complimenten van mijn partijleider Henk Krol: ‘Adriana doet het anders, ze verrast ons altijd met iets nieuws of met een andere kijk op de zaak dan de rest.’ Het heeft te maken met mijn Mexicaanse manier van politiek voeren.”

Rolmodellen

“Ik ben geïnspireerd door grote vrouwen. Dat bedoel ik niet letterlijk, maar vrouwen die van niets iets gecreëerd hebben. Blanca Treviño, uit México, zij is CEO van het IT bedrijf Softtek. In de jaren tachtig begon zij met een paar vriendinnen en een man aan tafel. Nu is dit het allergrootste IT-bedrijf in Latijns-Amerika. Dat komt allemaal door geloof in eigen kracht en doorzettingsvermogen. Zij inspireert ook andere mensen om hun dromen te volgen en met de voeten op de grond te blijven staan.

Neelie Kroes van de VVD. Ze lijkt mij een geweldige mevrouw. Het beste voorbeeld van hoe oud worden niet te maken heeft met niet modern blijven. Ik heb haar zien werken met een webcareteam via Twitter, via Facebook. Ik heb gezien hoe zij jongere vrouwen advies geeft. In één interview heeft ze volledig mijn hart gestolen. In Europa had ze meisjes van negen jaar op bezoek en een meisje had aan haar gevraagd: ‘Wat is jouw advies aan ons?’ Ze zei: ‘Het enige advies is probeer zelfstandig te worden. Op zo’n manier dat niemand aan jou kan vertellen hoe of wat je moet doen, dat jij de vrijheid hebt om zelf te beslissen.’”

“Mannen zijn berekenend, wat niet slecht is, maar vrouwen hebben meer empathie.”

Vrouwen in de politiek

“Vrouwen hebben een heel andere kijk op zaken dan mannen en dat hebben wij in de politiek hard nodig. Mannen zijn berekend, wat niet slecht is, maar vrouwen hebben meer empathie. Die gevoelsmatigheid, die af en toe als sentimenteel wordt benoemd, is een gevoeligheid die wij hebben, die zij nog niet genoeg ontwikkeld hebben. Dus dat is hard nodig in de politiek, vooral in deze tijd van radicalisatie, waar alles zwart of wit is.”

Invloed

“Wat mij drijft is dat alles wat ik doe een direct effect op de maatschappij heeft. Ik heb de eer om een functie te bekleden waarin ik beslissingen kan nemen die daadwerkelijk in vloed hebben. Macht op de juiste manier gebruiken. Macht is ook gemaakt om te dienen. Ik ben een dienstbaar persoon. Ik wil graag mensen helpen en onze maatschappij verbeteren. Dat is de allergrootste drive, die ik heb.”

“Wat mij drijft is dat alles wat ik doe een direct effect op de maatschappij heeft.”

Campagnefilmpje Adriana Hernández

Tips voor vrouwen in de politiek

“Ten eerste, nooit denken dat je het niet kan. Vrouwen onderschatten zichzelf. Ze denken: ik ben er niet klaar voor, ik moet me nog voorbereiden. Op het moment dat ze in zo’n positie zitten, valt het best mee. Wij zijn nog vrouwen van de generatie die de deuren openmaken, die pushen om ruimte te krijgen en naar binnen te komen. Dat betekent hard werken, en, gek genoeg is dat jullie gezegde, ‘je mannetje blijven staan’. Je moet voor jezelf op kunnen komen en jezelf blijven.”

Vrouw in de mannenwereld

“Er zijn veel vrouwen die in een mannenwereld zitten. Denk bijvoorbeeld aan engineers. Ik heb ondertussen ook nog mijn eigen bedrijf, al negentien jaar, in de IT. Dat is een mannenwereld. Zeven procent waren vrouwen in de jaren neentig, nu rond zestien procent. We staan met z’n allen te pushen om daar te zijn, maar niet omdat het vanzelfsprekend is. Honderd jaar geleden hebben heel veel vrouwen het voor elkaar gekregen dat wij naar de stembus konden, dat is niet zomaar wat. Wij kampen nog steeds met deze situatie.
Het is mij gelukt ertussen te komen door te zeggen ‘ik wil dit zijn’. Ik ben vaak getest. Ik hield dat alleen vol omdat ik een dikke huid heb ontwikkeld. Als je vaak tussen de mannen zit, kan het commentaar seksistisch of vernederend zijn. Ik kaatste het elke keer terug. De enige manier om dingen voor elkaar te krijgen is dus je mannetje staan en je plek eisen. Durf ruimte in te nemen. Niet vragen, gewoon doen.”

“Vrouwen onderschatten zichzelf. Ze denken: ik ben er niet klaar voor, ik moet me nog voorbereiden.”

Auteur: Noémi Prent, met dank aan Lynn Roest

Lees ook: Zij in de politiek: Sylvana Simons

Delen:

Gerelateerde artikelen