Op dinsdag 19 maart 2024 was het CSW side-evenement over jeugdvriendelijke en feministische financiering, georganiseerd door het Power to You(th) programma, CHOICE en Amref Health Africa. Tijdens het evenement deelden 4 jongeren uit verschillende landen hun ervaring met door jongeren geleide organisaties en de financiering hiervan. 

De bijeenkomst wordt geopend door de Nederlandse jongerenvertegenwoordiger Fenna Timsi, (Nationale Jeugdraad). Timsi vertelt dat ze input hebben verzameld van jongeren op scholen, gesloten instellingen, jeugddetentiecentra in Nederland en deze hebben meegenomen naar het internationale toneel.

‘Het voelt ongemakkelijk om te praten over armoede en jongeren in een omgeving die zo ontoegankelijk is’

Volgens Timsi is financiering voor jongeren essentieel voor systematische verandering. En deze financiering moet niet alleen veel toegankelijker zijn, maar ook betekenisvol. Want het werk dat jongeren doen voor gendergelijkheid en voor hun gemeenschap is uitputtend. Dus zelfzorg en zorg voor de gemeenschap is ook heel belangrijk. Ook moet er aandacht zijn voor ongelijke machtsverhoudingen.

Hoe een kleine beurs bijna nationaal beleid veranderde

Francis Ametepey (African Youth SDG’s forum) vertelt hoe een groep jonge mensen in Ghana in 2022 de kans kreeg om een probleem binnen hun gemeenschap naar voren te brengen. Twintig van hen kwamen met een idee om menstruatieproducten toegankelijker te maken. Voor veel meiden en vrouwen is dit erg duur. Er zit namelijk een belasting van 20% op menstruatieproducten in Ghana. In sommige gevallen leidt dit er zelfs toe dat meiden niet naar school kunnen gaan tijdens hun menstruatie. De groep jongeren kreeg voor 3 maanden financiering van een donor en lanceerde een straat- en mediacampagne over menstruatiearmoede, met als doel de hoge belasting af te schaffen. Er werden 12.500 handtekeningen opgehaald. Ook bereikten ze parlementsleden en gingen met hen in gesprek. Er kwam steeds meer aandacht voor dit probleem. Tot zij een mail ontvingen van hun donor. ‘Dit project duurt drie maanden, jullie hebben nog één maand om bewijs te verzamelen. Het is niet mogelijk om dit project te verlengen’. De jongeren werden hierdoor gedwongen om met de campagne te stoppen. Dit voorbeeld laat zien dat jongeren vaak geen stem hebben in het proces.

‘Hoe kunnen ze ervoor zorgen dat een project niet stopt na een aantal maanden, maar dat de gemeenschap langere tijd kan profiteren?’

Ametepey benoemt 3 zaken die belangrijk zijn bij het financieren van jongeren:

• Als eerste moeten donoren duidelijk zijn over wat de samenwerking inhoudt en wat de voorwaarden zijn. Dit is vaak lastig te begrijpen voor jongeren.
• Daarnaast is er meer inzet voor nodig.
• Geldschieters moeten nadenken over de duurzaamheid van projecten en programma’s geleid door jongeren.

‘Wees schaamteloos’

Dat is de boodschap Umme Sharmin Kabir (oprichter van Wreetu) ons meegeeft vandaag. Het was haar droom om een betere, gelukkigere en gezondere plek voor adoloscente meiden te creëren. Kabir is de oprichter van Wreetu, een organisatie die werkt aan duurzame menstruatieproducten voor meiden en vrouwen in Bangladesh en het doorbreken van het taboe om menstruatie. Dat doen ze door middel van op de gemeenschap gebaseerde educatie en materiaal. Zoals via stripboeken en met milieuvriendelijke menstruatieproducten. Toen zij in 2016 haar organisatie oprichtte, was het lastig om financiering te krijgen. Uiteindelijk heeft ze 7 internationale donoren gevonden. Dat is gelukt door verhalen te delen en hen de plekken te laten bezoeken waar de meiden en vrouwen leven voor wie dit bedoeld is. Dit zorgde ervoor dat de donoren het belang van financiering voelden, en het bouwde vertrouwen op. ‘Ik realiseerde me dat jonge mensen hard werken en dat zij hun verhalen zichtbaar moeten maken’, vertelt Kabir.

‘Laat de impact van je werk zien, deel je stem en vraag naar geld. Wees schaamteloos!’

‘Het veranderen van macht, betekent de macht aan jongeren geven’

John Nyirenda, oprichter van Youth Wave Malawi deelt ook zijn verhaal met ons over het oprichten van Wave. Nyirenda diende een voorstel in, maar dat werd helemaal aangepast door de geldschieters. ‘Er waren 32 voorwaarden waaraan we moesten voldoen’, vertelt Nyirenda. Dit bracht hen in een lastige situatie. Moesten zij hun plan veranderen om aan de voorwaarden te voldoen en zo het geld te krijgen?

‘We besloten om trouw te blijven aan onze waarden en gingen aan de slag als vrijwilligers’.

Iedereen heeft de mond vol van jongerenparticipatie, maar in de praktijk komt er weinig van terecht, stelt Nyirenda. Op de vraag uit het publiek wat je als jongerenorganisatie moet doen om aan geld te komen, antwoord Nyirenda dat communicatie heel belangrijk is. Je moet laten zien wat je doet, daarin is je netwerk heel belangrijk.

Het risico van niet financieren is groter dan het risico om het wel te doen

‘Jonge mensen worden ook moe’, zegt Deepshikha Ghosh lachend wanneer ze met haar verhaal begint. Ghosh is directeur van de YP Foundation. Als door jongeren geleide organisatie moeten ze vaak zichzelf bewijzen. Jonge mensen moeten volgens haar vaak laten zien dat ze leuk zijn en de dingen anders doen, maar ze zijn ook technische experts. Als je jongerenorganisaties wilt betrekken en hen iets wil laten veranderen, dan is het belangrijk om ook na te denken wat je als organisatie zélf anders kan doen.

‘Je kan ons niet toetsen met dezelfde standaarden, want hoe kunnen we dan creatief zijn en het anders doen?’.

Verder moeten we ervoor zorgen dat we niet hoeven te concurreren met anderen, benadrukt Ghosh. Dit gebeurd nu wel vaak, maar we hebben elkaar nodig om verandering te realiseren. Bovendien moeten we inzien dat ‘het risico van het niet financieren van feministisch werk groter is dan het risico van financiering’, aldus Ghosh.

Dekolonisatie van financiering

Na deze 4 inspirerende verhalen is er een paneldiscussie, waarbij ook Chandhreyi Guharay (Young Feminist Europe) en Justin Chidozie (CHEVS) aanschuiven. Het panelgesprek gaat over de (on)toegankelijkheid van financiering en de machtsbalans tussen donors en jongerenorganisaties.

Volgens Chidozie is de ontoegankelijkheid van financiering onderdeel van een groter probleem, namelijk dat van macht. Donoren zien door jongeren geleide organisaties vaak als een risico. Dat wordt dan gebruikt als een excuus om geen financiering te geven. De taal die gebruikt wordt in het proces rondom financiering heeft vaak een denigrerende ondertoon. Het gaat vaak over jongerenorganisaties als ‘beneficiaries’  (ontvangers) van geld. Dat suggereert eenrichtingsverkeer, maar vaak kunnen beide partijen van elkaar leren. Chandreyi vult dit aan: ‘volwassenen moeten ook leren om met jongeren te werken.’  En ‘put your money where your mouth is’, zegt ze. Jongeren doen vaak geweldig werk in hun gemeenschappen, maar dit is vaak vrijwilligerswerk.

‘Stel je eens voor wat we allemaal voor elkaar zouden kunnen krijgen als we het geld zouden hebben om dit werk duurzaam te doen!’

Auteurs: Franca Hehenkamp en Paula Thijs
Zij zijn namens Atria aanwezig bij de 68e zitting van de VN-Commission on the Status of Women (CSW) in New York. Atria en WO=MEN zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor de coördinatie van de input van het maatschappelijk middenveld aan de regeringsdelegatie tijdens de CSW.