Korsetten en naaldhakken
De discussie over welke kleding voor vrouwen onderdrukkend en belemmerend is of niet, is al oud. In 1899 werd er zelfs een vereniging voor opgericht, de Vereeniging voor Verbetering van Vrouwenkleeding. Deze vereniging streed voor kleding waarin vrouwen konden:
‘loopen, zitten en werken; dat wij ons zonder vreemde hulp kunnen aan- en uitkleeden, dat wij onze zakdoek, onze beurs, onze sleutels bij ons kunnen dragen, dat onze japon niet den vloer veegt, dat onze hoeden passen op ons hoofd (…)’.
Bovenkleding, illustratie uit het Maandblad der Vereeniging voor Verbetering van Vrouwenkleeding (1899 – 1909)
De bekende feministe en journaliste Welmoet Wijnaendts Francken-Dyserinck (1879-1956) en haar moeder waren lid. In haar archief zitten prachtige foto’s van haar in ‘reformkleding’, zoals de kledingstukken die als alternatief voor de bewegingsvrijheidbeperkende kleding waren ontworpen werden genoemd.
Het ‘Maandblad der Vereeniging voor Verbetering van Vrouwenkleeding’ verscheen van 1899 tot 1909, daarna voortgezet als ‘Onze Kleeding’.