Johanna Schouten-Elsenhout was de eerste vrouwelijke schrijver in Suriname.
Ze was de dochter van Gerada Rosalia Triel en Johan Alexander Elsenhout. Haar vader had een goudconcessie in het Lawagebied en werkte later als voorman op de Tafelberg. Hij sprak Engels. Haar moeder, kind van een slavin, was vooral degene die haar inwijdde in de Creoolse cultuur. Zij sprak alleen Sranan-tongo.

Wie: Johanna Schouten-Elsenhout
Geboortedatum: 11 juli 1910
Geboorteplaats: Paramaribo, Suriname
Sterfdatum: 23 juli 1992
Plaats van overlijden: Paramaribo, Suriname
Alternatieve naam: Johanna Isadora Eugenia Elsenhout, Tanbo Jo

Het leven en werk van Johanna Schouten-Elsenhout

Johanna Schouten-Elsenhout werd in 1910 geboren in Paramaribo. Ze volgde het ulo en werkte als wasvrouw. Ze kreeg drie kinderen, de tweeling Eugene en Eugenie, en nog een zoon, Rudy. Het meisje, Eugenie, overleed vroeg. Johanna werd daardoor een tijd psychotisch. Het is niet bekend wie de vader van de kinderen was. Op latere leeftijd trouwde ze met de Nederlander Wim Schouten en ging met hem vanaf 1968 in Grongingen wonen. Toen ze in 1975 naar Suriname ging om de onafhankelijkheidsfeesten bij te wonen overleed Wim en vestigde Johanna zich voorgoed in Suriname.

In de volksmond werd Johanna ook wel ‘Tanbo Jo‘ genoemd. Ze begon op jonge leeftijd met het schrijven van gedichten. Toch werd zij pas in 1958 ontdekt als dichteres, toen zij voor het radioprogramma ‘Nanga Opo Doro‘ het gedicht ‘Kotomisi‘ opstuurde. Dat was bijzonder, omdat vrouwen toen geen proza of poëzie publiceerden. Bovendien schreef zij uitsluitend in het Sranan Tongo wat zeer ongebruikelijk was. Ze was een beschermster van de Surinaamse taal en het cultuurgoed. Ze liet zich ook nooit inspireren door Europese kunstenaars. Haar gedichten gaan uit van de Creoolse cultuur, die getekend wordt door eeuwen van slavernij en lijden. Haar taal is beeldend. Ze ontleent veel uitdrukkingen aan de winticultuur. Als alleenstaande moeder wist zij uit ervaring hoe moeilijk veel vrouwen uit de Creoolse volksklasse het hadden en daarom was ze solidair met de Creoolse vrouwenbeweging. In Suriname is het Johanna Schouten-Elsenhout documentatiecentrum naar haar vernoemd.
Lees ook over de koto en angisa

Bronvermelding: – Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur : 1596-1957 & de orale literatuur ; 1957-2000 / Michiel van Kempen en Gerard Sonnemans (2003)
Copyright portet: IIAV Atria
Website: dbnl.org biografie auteurs Johanna Schouten-Elsenhout

Publicaties van Johanna Schouten-Elsenhout

– Tide ete : fro sren singi ( Vandaag nog) (1963)
– Awese (Begeesterd) (1965)
– Surinaamse gedichten (1973)
– Sranan pangi (Surinaamse omslagdoek) (1974)