To Sluiter was biologe. Zij was de dochter van Suzanna Petronella Kraaij (1850-1922) en Carel Philip Sluiter (1854-1933), zoöloog. Op 8 december 1917 trad zij in het huwelijk met Hermanus Diedericus Feenstra (1886-1967), advocaat en rechter, met wie zij een zoon kreeg.

Het leven en werk van To Sluiter

To Sluiter bracht haar jeugd door in het voormalige Nederlands-Indië. In 1890 verhuisde het gezin naar Amsterdam waar zij de vijfjarige HBS voor Meisjes volgde. In 1900 deed ze eindexamen. In 1902 ging ze studeren aan de Universiteit van Amsterdam, aan de faculteit voor wis- en natuurkunde. In 1905 behaalde zij de akte van bekwaamheid voor middelbaar onderwijs (K IV en G). Van maart tot juni 1906 vergezelde zij haar vader bij diens studieverblijf in Napels. Zij schreef in ‘De Natuur’ van januari/februari 1907 een artikel ‘Iets over de omstreken van Napels en haar flora’. In 1907 publiceerde zij een ‘List of the Algae collected by the Fishery-Inspection Curaçao‘. In dat jaar ging ze biologie studeren in Zürich, tot 1909. Zij wilde haar studie aldaar afsluiten met een proefschrift, dat zij inderdaad eind 1909 voltooide, maar zij kon er niet op promoveren omdat intussen iemand anders op haar onderwerp gepromoveerd was. Haar onderzoek verscheen in 1910 als artikel in de ‘Botanische Zeitung’.

Wie: To Sluiter
Geboortedatum: 7 september 1883
Geboorteplaats: Meester Cornelis, Nederlands-Indië
Sterfdatum: 18 oktober 1957
Plaats van overlijden: Vierhouten, Nederland
Alternatieve naam: Catharina Petronella Sluiter, To Feenstra-Sluiter

Tussen 1910 (?) en 1915 was zij werkzaam in het Laboratorium ‘Willie Commelin Scholten’, dat sinds 1906 onder leiding stond van haar jeugdvriendin en studiegenote Johanna Westerdijk die in 1917 de eerste vrouwelijke hoogleraar in Nederland zou worden. In 1907 kreeg het laboratorium een collectie levende schimmels, waaruit het Centraal Bureau voor Schimmelcultures (CBS) is voortgekomen met de grootste verzameling schimmels ter wereld. To Sluiter was belast met het beheer van de schimmels.

Ze correspondeerde onder anderen met Hugo de Vries, Piet Cramer en Lex de Bussy. In 1913 werkte zij mee aan de afdeling ‘De vrouw in het laboratorium‘ van de Tentoonstelling ‘De Vrouw 1813-1913‘. Het doel van deze afdeling was het laten zien wat gestudeerde en niet-gestudeerde vrouwen in de natuurwetenschap al dan niet in een bezoldigde functie presteerden en het attent maken op een nieuw arbeidsveld voor gestudeerde en vooral ook niet-gestudeerde vrouwen: het laboratorium.

In 1915 werd ze uitgezonden naar het toenmalige Nederlands-Indië met een opdracht van het Instituut voor Tropenhygiëne om onderzoek te doen naar schimmels die huidziekten veroorzaken. Zij reisde eerst door Sumatra en was vanaf eind 1915 op Java. Het was de bedoeling dat zij in april 1916 naar Nederland zou terugkeren, maar het onderzoek liep uit en – vanwege de Eerste Wereldoorlog – werd het steeds moeilijker om de terugreis te maken. Zij aanvaardde een assistentschap op het Kina-proefstation in Tjinjiroean. In juni 1917 kreeg ze een assistentschap bij het proefstation voor plantenziekten in Buitenzorg, maar dit duurde slechts een half jaar vanwege haar huwelijk in december 1917. Haar man was advocaat in Batavia en daar ging het echtpaar wonen. Op 5 oktober 1920 werd hun zoon Robert geboren. Eind 1922 keerden zij definitief terug naar Nederland. Ze gingen wonen in Utecht waar Herry Feenstra plaatsvervangend rechter was geworden. In 1926 verhuisden ze naar Amsterdam omdat hij daar tot rechter was benoemd. Na het pensioen van haar man in 1952 vestigden zij zich in Vierhouten, waar To Feenstra-Sluiter op 18 september 1957 overleed.

Literatuur over To Sluiter: Mineke Bosch, Het geslacht van de wetenschap. Vrouwen en hoger onderwijs in Nederland 1878-1948